Wiele osób po trzydziestu latach przynajmniej raz odczuwało ból w okolicy lędźwiowej. W wieku sześćdziesięciu lat ten dyskomfort występuje u 80% osób. Prawie zawsze przyczyną jest osteochondroza lędźwiowa. Ta patologia wywołuje rozwój nieprzyjemnych objawów i może znacznie pogorszyć jakość ludzkiego życia. Aby zapobiec rozwojowi negatywnych konsekwencji, niezwykle ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem na czas.
Charakterystyka kliniczna osteochondrozy odcinka lędźwiowego kręgosłupa
Ta choroba jest powszechna, ponieważ to właśnie dolna część pleców najczęściej cierpi z powodu dużych obciążeń. Okolica lędźwiowa zawiera pięć kręgów, dodatkowo łączy kość krzyżową z klatką piersiową. Krążki międzykręgowe, składające się z jądra miażdżystego, zapewniają mu elastyczność. Te elementy są zlokalizowane wewnątrz włóknistego pierścienia.
Osteochondroza wywołuje niedobór składników odżywczych w dyskach. Z tego powodu stają się mniej elastyczne. Ponadto ich wysokość jest zmniejszona. Zmniejszenie odległości między kręgami powoduje naruszenie korzeni nerwowych. W rezultacie w okolicy lędźwiowej pojawia się namacalny ból.
W początkowej fazie objawy osteochondrozy są łagodne, a nawet mogą być całkowicie nieobecne. Jednak dalszy postęp choroby prowadzi do bólu pleców i nóg oraz może rozwinąć się drętwienie.
Po rozszerzeniu się zmian zmniejsza się możliwość naprawy kręgosłupa. Czasami pojawiają się przepukliny i podwichnięcia - zaburzenia te wiążą się z bólem. Następnie może wystąpić nawet pęknięcie krążka i uszczypnięcie zakończeń nerwowych.
Wraz z późniejszym rozwojem choroby w procesie zaczynają uczestniczyć naczynia, więzadła i rdzeń kręgowy. Mogą się rozwijać kości. Na ostatnim etapie rozwija się paraliż i niedowład. Czasami funkcjonowanie narządów miednicy jest zaburzone.
U młodych ludzi choroba postępuje w sposób ciągły. W starszym wieku patologia może się w żaden sposób nie objawiać, pomimo obecności zmian. Jeśli leczenie choroby nie zostanie rozpoczęte na czas, mogą wystąpić bardzo niebezpieczne konsekwencje.
Stopni
Patologia jest nieodwracalna, a jej objawy są bezpośrednio determinowane stopniem:
- Pierwszy stopień. W tym okresie w jądrze miażdżystym zachodzą procesy patologiczne. Występuje dyskomfort związany z podrażnieniem zakończeń nerwowych. Mogą mieć charakter ostry lub obolały. Jeśli wystąpią skurcze dużych tętnic uda, krążenie krwi jest zaburzone, co jest obarczone pojawieniem się patologii tętnic nóg.
- Drugi stopień. Postępuje niszczenie pierścienia włóknistego. Z powodu utraty stabilności kręgi stają się zbyt mobilne. W efekcie dochodzi do przeciążenia tkanki mięśniowej. Pacjent ma duże zmęczenie mięśni dolnej części pleców, uczucie dyskomfortu.
- Trzeci stopień. Włóknisty pierścień pęka, co prowadzi do uwolnienia zawartości jądra miażdżystego. Ten proces prowokuje powstawanie przepukliny. Są zespoły korzeniowe. Początkowo pacjent odczuwa wysoką wrażliwość w dotkniętym obszarze, pieczenie, mrowienie, drętwienie. Czasami wrażliwość może całkowicie zniknąć. W ciężkich przypadkach dochodzi do paraliżu i zaniku mięśni.
- Czwarty stopień. Zaburzona zostaje praca kręgów, struktura stawów i więzadeł. Rozwija się artroza stawów. Ból może zniknąć, przywracana jest funkcja wspierająca kręgosłupa, ale amplituda w nim jest znacznie zmniejszona. Czwarty stopień charakteryzuje się różnorodnymi objawami choroby.
Powody
Ponad jedna trzecia pacjentów z taką osteochondrozą ma problemy z wątrobą lub narządami trawiennymi. W obecności takich odchyleń dochodzi do napięcia i skurczów mięśni i naczyń krwionośnych, co wywołuje niedobór tlenu i pojawienie się nieprawidłowości dystroficznych. Procesy te są nasilane przez zaburzenia metaboliczne.
Pojawienie się tej postaci osteochondrozy jest często wynikiem przekrwienia narządów miednicy. Mogą być związane z zaparciami, zapaleniem jelita grubego, hemoroidami. U kobiet takie problemy są wynikiem zapalenia przydatków, a u mężczyzn - zapalenia gruczołu krokowego.
Przyczyny osteochondrozy obejmują również:
- Brak aktywności fizycznej.
- Choroby stawów.
- Problemy trawienne.
- Kontuzja pleców.
- Patologia serca i naczyń krwionośnych.
- Choroby układu hormonalnego.
- Problemy z kręgosłupem.
- Zapalenie.
- Płaskostopie.
- Zwiększona aktywność fizyczna.
- Zaburzenia metabolizmu.
- Zmiany wieku.
Istnieją również czynniki ryzyka, które znacznie zwiększają prawdopodobieństwo rozwoju osteochondrozy lędźwiowej:
- nadwaga;
- dziedziczność;
- irracjonalne odżywianie;
- naruszenie postawy;
- długi pobyt w niewygodnej pozycji;
- przewlekła deprywacja snu;
- częsty stres;
- hipotermia.
Objawy i oznaki
Choroba objawia się w postaci zespołu bólowego i może mieć różny charakter. Osteochondroza charakteryzuje się ciągnięciem, bólem, cięciem. Dyskomfort można odczuć nie tylko w nodze, ale także w kości ogonowej czy dolnej części klatki piersiowej.
Zdjęcie przedstawia zespół bólowy w osteochondrozie w odcinku lędźwiowym kręgosłupa
Oprócz bólu istnieją takie naruszenia:
- napięcie mięśni;
- problemy w układzie rozrodczym;
- naruszenie cyklu miesiączkowego u kobiet;
- zaparcie;
- zmiana postawy;
- asymetria pośladków;
- utrata wrażliwości;
- zmęczenie;
- mrowienie i chłód w nogach;
- utrata aktywności;
- bezsenność;
- niestabilność emocjonalna.
Zaostrzenie osteochondrozy jest zwykle wynikiem nieostrożnego ruchu lub dużego obciążenia. Ponadto często dochodzi do nawrotu choroby z powodu hipotermii. Ostre bóle odczuwa się nie tylko w dolnej części pleców - często dotykają kończyn dolnych. Podczas zaostrzenia osoba stara się znaleźć wygodną pozycję, aby osiągnąć zniknięcie bólu.
Objawy osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej
Ta forma zaburzenia charakteryzuje się również bólem pleców. Można je wyczuć w dolnej części pleców lub w nodze w pobliżu nerwu kulszowego. Manifestacje choroby nie pojawiają się natychmiast, ale mniej więcej w drugim etapie rozwoju choroby.
Na początku są odczuwalne podczas nieostrożnych ruchów lub obciążeń. Ale z biegiem czasu ból jest stale obecny i ma bolesny charakter. Czasami pojawiają się zaostrzenia, gdy dyskomfort staje się bardziej wyraźny. W zaawansowanych przypadkach ból pojawia się podczas kichania, kaszlu, lekkiego wysiłku.
Kiedy zakończenia nerwowe są ściśnięte, rozwija się zespół korzeniowy, który charakteryzuje się takimi objawami:
- strzelaniny w plecy;
- utrata czucia w kończynach;
- mrowienie w nogach;
- osłabienie odruchów ścięgnistych;
- naruszenie pocenia się;
- chłód nóg;
- słabe mięśnie.
W miarę postępu choroby plecy tracą elastyczność, a wszelkie zmiany pozycji ciała lub obciążenia prowadzą do silnego bólu. W rezultacie mobilność jest ograniczona, osoba doświadcza trudności w zginaniu, skurcze mięśni.
Efekty
Jeśli zignorujesz objawy osteochondrozy, prędzej czy później choroba doprowadzi do negatywnych konsekwencji. Wraz ze zmniejszeniem odległości między kręgami naczynia są ściśnięte, co prowadzi do problemów z odżywianiem rdzenia kręgowego.
W efekcie pojawia się ból, osłabienie mięśni, utrata odruchów. Może rozwinąć się moczenie, nietrzymanie stolca, paraliż kończyn dolnych.
Kolejną niebezpieczną komplikacją jest przepuklina. Wywołuje również silny ból i ucisk rdzenia kręgowego. W efekcie nogi mogą stracić wrażliwość, odruchy zanikają. Czasami zaburzona jest praca narządów układu rozrodczego i moczowego. Mogą również wystąpić problemy z trawieniem.
Ta forma osteochondrozy może wywołać niestabilność kręgosłupa. Pod wpływem grawitacji dolna część pleców wydaje się zsuwać z kości krzyżowej. W przypadku kobiet stan ten jest obarczony problemami z narządami wewnętrznymi - jajnikami, macicą, przydatkami. Mężczyźni mogą rozwinąć impotencję w wyniku tego zaburzenia.
Osteochondroza lędźwiowa często powoduje problemy z krążeniem krwi w rdzeniu kręgowym. Kolejną konsekwencją jest mielopatia kompresyjna. W związku ze zwężeniem kanału kręgowego pojawiają się problemy z rdzeniem kręgowym.
Jednak najbardziej złożonym stanem jest zespół „kucyka", który jest uważany za konsekwencję naruszenia korzeni nerwowych. W zaawansowanych sytuacjach może wywołać paraliż i niedowład kończyn.
Metody diagnostyczne
Aby zdiagnozować osteochondrozę, lekarz bada historię medyczną pacjenta i przeprowadza badanie wizualne. Wykonywane są również wspólne badania moczu i krwi. Z ich pomocą można wykluczyć inne poważne choroby.
Ważnym kryterium jest ocena stanu nóg. Ważne jest określenie stanu skóry, naczyń krwionośnych, napięcia mięśniowego. Kobiety dodatkowo kierowane są na konsultację ginekologa. Mężczyźni muszą zostać zbadani przez urologa.
Wymagane są następujące rodzaje diagnostyki:
- radiografia;
- Tomografia komputerowa;
- Rezonans magnetyczny.
Jak traktować
Do leczenia choroby można zastosować techniki medyczne, fizjoterapeutyczne i chirurgiczne. Głównym celem jest wyeliminowanie objawów choroby i zapobieganie jej rozwojowi.
Spośród leków stosowano leki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Pamiętaj, aby przyjmować witaminy z grupy B. Aby poradzić sobie z zaburzeniami psychogennymi, stosuje się środki uspokajające i przeciwdrgawkowe. Podczas zaostrzenia można zastosować blokadę nowokainy.
Spośród terapii nielekowych najskuteczniejsze są ćwiczenia terapeutyczne, akupunktura i masaż. Możesz także wykonać elektroforezę i fonoforezę. Jeśli konserwatywne metody nie dają wyników, wykonywana jest operacja.
Osteochondroza odcinka lędźwiowego jest uważana za dość niebezpieczną patologię, która może prowadzić do wyjątkowo negatywnych konsekwencji zdrowotnych. Aby temu zapobiec, bardzo ważne jest skonsultowanie się z lekarzem, jeśli wystąpi jakikolwiek dyskomfort w plecach.